Trauma, która nie wywołała we mnie traumy!

5/5 świetna!

     Uleganie promocjom nie jest moją słabością. Raczej racjonalnie podchodzę do tego typu okazji, jednak ta zasada zdecydowanie nie dotyczy książek. Dlatego, gdy pewien czas temu Empik kusił promocją trzy w cenie dwóch, wpadłam w szał zakupów i... nie mogłam nic wybrać. Było tak wiele książek, którymi chciałam się zaciągnąć i w których chciałam się pogrążyć, że ostatecznie wybrałam trzy przypadkowe, które na liście pt. "Muszę, chcę i pragnę przeczytać" nie tylko nie górowały, ale nawet nie widniały. Wśród wybrańców pojawiła się również przypadkowo pochwycona Trauma duetu Erik Axl Sund i to do tego druga część tej serii. Nie mam w zwyczaju czytać od końca, ani nawet od środka, a jednak się skusiłam i decyzji nie pożałowałam.
   
     O czym jest Trauma? Między innymi oczywiście o traumie wywołanej przez dramatyczne wydarzenia z dzieciństwa. Czytelnik na przemian przenoszony jest w młodzieńczy świat skrzywdzonych kobiet, oraz śledztw dotyczących zabójstw mających miejsce w teraźniejszości. Akcja jest więc dość skomplikowana, ale porywa już od pierwszej strony. Autorzy wyzbywają się długich wstępów, niepotrzebnych opisów, a cała akcja spowita jest dość gęstą mgłą tajemniczości i niepewności. Czytelnik może czuć się nieco zagubiony licznymi zwrotami akcji, zmianami w narracji i skokami w czasie. Całość tworzy jednak wyjątkową plątaninę historii, zachowaną w odcieniach szarości i czerni. Ktoś kto liczy chociażby na odrobinę koloru w tej powieści jest z góry skazany na zawód - skandynawski duet nie czaruje czytelnika, nie próbuje wywołać nawet cienia uśmiechu na jego twarzy, a jedynie wciąga go w okrutny i smutny świat, w którym człowiek krzywdzi człowieka.
 
    Nie wiem czy mojej fascynacji tą książką nie zawdzięczam głównie rozbudowanej stronie psychologicznej, ale zafascynowana zostałam na pewno. Uwielbiam połączenia kryminalistycznych, niebanalnych intryg oraz psychologicznych analiz postaci. Dokładna analiza osobowości bohatera, jej myśli i spojrzenia na świat, nadają książce swoistego charakteru. Oczywiście nie każdy czytelnik czuje się komfortowo w roli mentalnego odkrywcy, jednak dla mnie, maniaka psychologicznego, to sama przyjemność w czystej formie. Czysto i z przyjemnością więc polecam! A i owszem!